การเดินทางร่วมกัน ในฐานะประชาชาติของเอเชีย

"...และพวกเขาก็เดินทางกลับโดยทางอื่น" (มธ 2:12)


JOURNEYING TOGETHER AS PEOPLES OF ASIA

"... and they went a different way" (Mt 2:12)

เอกสารจากการประชุมใหญ่ โอกาสครบรอบ 50 ปี ของสหพันธ์พระสังฆราชคาทอลิกแห่งเอเชีย ได้จัดพิมพ์เป็นภาษาไทยแล้ว มีเรื่องราวที่พระศาสนจักรคาทอลิกในเอเชียได้ทบทวนบทบาทของตนเอง มองประวัติศาสตร์ที่ผิดพลาดและเป็นบทเรียน ทำความเข้าใจต่อสถานการณ์ความเป็นจริงในปัจจุบัน โดยอาศัยความเชื่อเป็นเครื่องมือในการพิจารณาไตร่ตรอง และแสวงหาทางออกและการปฏิบัติที่ต้องร่วมกันอย่างจริงจัง 

ต้องกล้าก้าวข้ามพรมแดน  ละทิ้งโครงสร้างชีวิตที่ไม่ยุติธรรม และเริ่มต้นเดินทางร่วมกัน แสวงหาความหมายและเป้าหมายร่วมกัน... ออกจากพื้นที่ที่คุ้นเคย  ใส่ใจต่อเสียงเรียกของพระเจ้า... บางครั้ง การเดินทางก็มีอุปสรรคขวางกั้น ... เราต้องเป็นเช่นบรรดาโหราจารย์ (Magi)  หาเส้นทางให้ตัวเองขณะเดินทาง  มองขึ้นไปบนสวรรค์เพื่อขอคำแนะนำ  ด้วยการภาวนา และรำพึงสมาธิพระวาจาของพระเจ้า  เพื่อเสริมพลังให้เราดำเนินต่อไป และไม่หลงทาง ...

...เส้นทางใหม่ที่พระศาสนจักรคาทอลิกแห่งเอเชีย เลือกเดิน เป็นเส้นทางที่เดินเคียงข้างกับกลุ่มผู้ยากไร้ เพื่อนบ้านผู้แตกต่างทางความเชื่อ...เป็นพื้นที่ปลอดภัยและปกป้องสิทธิแก่ผู้อพยพ...ยอมรับและเคารพผู้มีความหลากหลายทางเพศ...ส่งเสริมความเป็นครอบครัวให้เป็นอู่อารยธรรมแห่งความรัก... ทำพันธกิจกับเยาวชนในปัจจุบัน  มิใช่รอไปในอนาคต...รู้เท่าทันและนำจุดแข็งของสื่อดิจิทัลมาทำงานเพื่อรับใช้เพื่อนมนุษย์...กลับใจต่อระบบนิเวศ...เป็นสะพานและสร้างสะพาน เชื่อมความสัมพันธ์และการคืนดีกัน...เป็นทุกสิ่ง...สำหรับชาวเอเชีย

ติดตามอ่านสรุปเนื้อหา เอกสารจากการประชุมใหญ่ โอกาสครบรอบ 50 ปี ของสหพันธ์พระสังฆราชคาทอลิกแห่งเอเชีย ได้ที่

อ่านต่อ: การเดินทางร่วมกันในฐานะประชาชาติของเอเชีย  (  ) 

หมายเหตุ: ความคิดเห็นหรือมุมมองต่าง ๆ ของบทความที่เผยแพร่ผ่านเว็บไซต์ www.jpthai.org และเพจวารสารผู้ไถ่ เป็นทัศนะเฉพาะของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นหรือมุมมองของผู้จัดทำ และไม่ผูกพันกับแผนกยุติธรรมและสันติ (ยส.)

ทำความเข้าใจความขัดแย้งไทย - กัมพูชา

กรณีปัญหาเขตแดนทางบก (ตอนที่ 2)

โดย ศราวุฒิ ประทุมราช

ขณะที่เตรียมเขียนต้นฉบับตอนที่ 2 นี้ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงรัฐบาลและมีความคืบหน้า ซับซ้อนและสับสนต่อสถานการณ์ความขัดแย้งชายแดนไทย - กัมพูชา บทนี้จึงขอทำความเข้าใจให้ผู้อ่านได้พิจารณา 2 ประเด็น เพื่อให้การติดตามสถานการณ์ขมวดประเด็นให้กระชับมากขึ้น

ประเด็นแรก คือ ไทยเคยเสียดินแดน 14 ครั้งจริงหรือ และประเด็นที่สอง ควรยกเลิก MOU 43-44 หรือไม่

ประเด็นแรก วาทกรรมประเทศไทยกับการเสียดินแดน ¹

หากเราลองพิมพ์คำว่าเสียดินแดนเข้าไปใน Google จะพบข้อความปรากฏขึ้นว่าไทยเสียดินแดน 14 ครั้ง² เรียงกันหลายชิ้น รวมทั้งใน YouTube คนไทยตั้งแต่อายุรุ่น 80-90 ปีลงมา ถูกปลูกฝังในระบบโรงเรียนและระบบข่าวสารในสังคมตลอดมาจนกลายเป็นความเชื่อว่า ประเทศไทยเสียดินแดนไป 8 ครั้ง จนกลายเป็นวาทกรรม แม้ว่าคนจำนวนมากจะจำไม่ได้ว่ามีดินแดนอะไรบ้างที่เสียไป แต่วาทกรรมที่ติดแน่นติดอยู่ในหัวแน่ ๆ คือ "ไทยเสียดินแดน"วาทกรรมไทยเสียดินแดน 8 ครั้ง ถูกผลิตสร้างขึ้นด้วยเทคนิคแผนที่โดยกรมแผนที่ทหารบก 1 แผ่น เมื่อปี 2482 และผลิตพิมพ์แจกจ่ายเป็นใบปลิวให้กับประชาชน มีการนำไปใช้ประกอบในหนังสือ และต่อมาก็ถูกบรรจุไว้ในการสอนของครูที่ถูกบ่มเพาะมาจากหลักสูตรสร้างครูเพื่อสร้างชุดข้อมูลเสียดินแดนให้นักเรียนทั้งประเทศ ซึ่งปี 2482 นั้นเป็นปีเดียวกับที่เราเฉลิมฉลองอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย เพื่อให้เป็นอนุสรณ์เฉลิมฉลองชัยชนะในการประกาศ Independence Day หรือวันเอกราชสมบูรณ์ (คนไทยในห้วงเวลานั้นฝันที่จะให้ประเทศได้รับเอกราชผ่านนโยบายข้อแรกของคณะราษฎรคือ นโยบายเป็นเอกราช ทั้งการเมือง เศรษฐกิจ และการศาลของประเทศ) ...

____

¹ เรียบเรียงจาก"เสียดินแดน 14 ครั้ง วาทกรรมเฟคนิวส์ที่เพิ่งสร้างใน Google" โดย ผศ.ดร.ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์ สืบค้นจาก www.lokwannee.com/web2013/?p=380974  

² สรุปการเสียดินแดน 14 ครั้ง ของไทยที่คนไทยส่วนใหญ่ไม่เคยรู้มาก่อน สืบค้นจาก Blogger.com : thailandhistorypong.blogspot.com/p/blog-page.html  

^{_____________}
อ่านต่อ: ทำความเข้าใจความขัดแย้งไทย-กัมพูชา...(ตอนที่ 2) ( )

หมายเหตุ: ความคิดเห็นหรือมุมมองต่าง ๆ ของบทความที่เผยแพร่ผ่านเว็บไซต์ www.jpthai.org และเพจวารสารผู้ไถ่ เป็นทัศนะเฉพาะของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นหรือมุมมองของผู้จัดทำ และไม่ผูกพันกับแผนกยุติธรรมและสันติ (ยส.)